Καταρχάς, αυτό δεν είναι ένα «κομμάτι» με την παραδοσιακή έννοια. Είναι ένα σχολαστικά επιμελημένο ηχητικό κιτ εργαλείων, μια σουίτα από ατμοσφαιρικά υποστρώματα σχεδιασμένα για τον απαιτητικό μοντέρ και ηχολήπτη. Αυτό που έχουμε εδώ είναι μια απίστευτα χρήσιμη συλλογή από θεμελιώδεις υφές, καθεμία από τις οποίες είναι ένα ισχυρό συστατικό για την οικοδόμηση κόσμων που ορίζονται από την ένταση, την απομόνωση και το μυστήριο. Ο παραγωγός έχει παρακάμψει εντελώς τη μελωδία και τον ρυθμό, εστιάζοντας αντ' αυτού στην ισχυρή υποσυνείδητη γλώσσα του περιβαλλοντικού ήχου.
Η συλλογή ανοίγει με μια σειρά από χαμηλής συχνότητας drones και υπόγειους θορύβους που είναι χρυσάφι για τη δημιουργία μιας σκηνής. Φανταστείτε το εναρκτήριο πλάνο ενός ψυχολογικού θρίλερ—ένα αργό πανόραμα σε μια ερημωμένη, εγκαταλειμμένη εγκατάσταση ή τους αποστειρωμένους διαδρόμους ενός άκρως απόρρητου εργαστηρίου. Αυτοί οι ήχοι παρέχουν την άμεση, σπλαχνική αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά. Δεν είναι απλώς θόρυβος στο παρασκήνιο. είναι η ηχητική εκδήλωση του φόβου. Η ποιότητα παραγωγής είναι εξαιρετική. Το χαμηλό άκρο είναι καθαρό και ισχυρό χωρίς να είναι θολό, διασφαλίζοντας ότι θα μεταφραστεί καλά σε κινηματογραφικά ηχητικά συστήματα ενώ παράλληλα θα έχει αντίκτυπο σε μικρότερα ηχεία.
Καθώς προχωράμε μέσα από τις διάφορες επαναλήψεις, η παλέτα επεκτείνεται. Παίρνουμε το τρεμόπαιγμα και το βουητό των ελαττωματικών ηλεκτρονικών και φθοριζόντων φώτων—ιδανικό για οριακούς, σαν γραφείο χώρους ή δυστοπικά σκηνικά επιστημονικής φαντασίας. Υπάρχει μια φανταστική, κοκκώδης, σχεδόν ξυστή υφή που θα ήταν απίστευτη για στρώσεις κάτω από μια τεταμένη σκηνή διαλόγου, αυξάνοντας διακριτικά την αγωνία χωρίς το κοινό να συνειδητοποιεί καν γιατί κρατάει την αναπνοή του. Είναι το είδος του ηχητικού σχεδιασμού που αναβαθμίζει ένα έργο από καλό σε εξαιρετικό.
Για τους δημιουργούς βιντεοπαιχνιδιών, αυτό είναι απολύτως απαραίτητο. Αυτά τα επαναλαμβανόμενα υποστρώματα είναι ιδανικά για ambient ήχο παρασκηνίου σε παιχνίδια τρόμου, επιβίωσης ή εξερεύνησης. Δημιουργούν μια επίμονη ατμόσφαιρα ανησυχίας που μπορεί να τρέχει επ' αόριστον χωρίς να γίνει επαναλαμβανόμενη ή ενοχλητική. Σκεφτείτε να εξερευνήσετε ένα εγκαταλειμμένο διαστημόπλοιο σε ένα παιχνίδι όπως το *Alien: Isolation* ή να πλοηγηθείτε σε έναν μυστηριώδη, άδειο κόσμο σε ένα indie παιχνίδι παζλ. Αυτοί οι ήχοι είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο χτίζονται αυτές οι εμπειρίες.
Ομοίως, για τους παραγωγούς podcast στα είδη true crime ή παραφυσικών φαινομένων, αυτές οι υφές είναι απαραίτητες. Μπορούν να κάθονται χαμηλά στο μίγμα κάτω από την αφήγηση, παρέχοντας ένα σταθερό, ανησυχητικό ρεύμα που κρατά τον ακροατή κολλημένο. Είναι αρκετά καθαροί για να μην παρεμβαίνουν στον διάλογο, αλλά αρκετά χαρακτηριστικοί για να καθορίσουν την ηχητική ταυτότητα της εκπομπής. Μπορώ επίσης να δω αυτά να χρησιμοποιούνται αποτελεσματικά σε μινιμαλιστική, high-tech εταιρική διαφήμιση, όπου ένα λεπτό, φουτουριστικό βουητό μπορεί να μεταφέρει την καινοτομία και τον πρωτοποριακό σχεδιασμό. Αυτή η συλλογή καταδεικνύει μια βαθιά κατανόηση του τι χρειάζονται οι δημιουργοί μέσων: υψηλής ποιότητας, ευέλικτα και συναισθηματικά ηχητικά δομικά στοιχεία. Είναι ένα masterclass στο λιγότερο είναι περισσότερο, αποδεικνύοντας ότι η σωστή ambient υφή μπορεί να είναι πιο ισχυρή από μια πλήρη ορχήστρα.